အမွီအခိုကင္းျခင္းကုိ အရင္က အရမ္းလိုလား တန္ဖိုးထားခဲ့ဖူးတယ္..။
ကိုယ္က ဘယ္သူ႕ကိုမွ အားမကိုးခ်င္ခဲ့ဘူး..။
တစံုတေယာက္ကို အားကိုးရမွ ျဖစ္မယ့္ ကိစၥမ်ိဳးလည္း သိပ္ၾကီး မၾကံဳခဲ့ေသး တာလည္း ျဖစ္မွာေပါ့...။ အခက္အခဲၾကံဳလာရင္ ကိုယ္ပဲ အျမဲ ကိုယ့္အတြက္ ကိုယ္ ရပ္တည္ရ ေျဖရွင္းရ..။ အလုပ္ထဲမွာလည္း အလားတူ...။ ကိုယ့္ဦးေႏွာက္ဟာ အေျဖထုတ္ရမႈေတြနဲ႕ အျမဲပင္ပန္းလို႕...။
ကိုယ့္ကိစၥအျပင္ သူမ်ား ကိစၥ အခက္အခဲေတြလည္း ဦးေဆာင္ စဥ္းစား ေျဖရွင္းေပးဖုိ႕ အလုိလုိ .. ေရွ႕ေရာက္ေနတတ္သူ ကိုယ္...။
ကိုယ္ စိတ္ဓာတ္က် ေနတဲ့အခ်ိန္.. ခက္ခဲပင္ပန္းေနတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ.. ျပသနာတစ္ခုကို တစံုတေယာက္က ဦးေဆာင္ ေျဖရွင္း ေပးတာမ်ိဳး ၾကံဳရတဲ့ အခါ.. စိတ္သက္သာ သြားမႈ နဲ႕.. ပူပန္မႈ ေျပေလ်ာ့သြားရတာမ်ိဳးကို ခံစားဖူးမွ အားကိုးမီွခုိ ျခင္း ရဲ႕ သက္ေသာင့္သက္သာရိွမႈကို ပထမဆံုး ခံစားသိရိွ၇တယ္..။ ကိုယ္ကအျမဲ ေပးသူ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး.. ပထမဆံုး ခံယူသူဘက္က ခံစားဖူးတဲ့အခါ..အဲဒါဟာ ႏွစ္လိုစရာေကာင္းသလို.. ေၾကာက္စရာလည္း ေကာင္းတယ္.. ဆုိတာ သိလုိက္ရတယ္.... ။ တပါးသူအေပၚ မီွခိုလိုျခင္း ဟာ အက်င့္ဆုိးတစ္ခုပဲ မဟုတ္လာ..။
Monday, March 12, 2007
အမီအခုိုကင္းျခင္း
Posted by Maw at 6:48 AM
Labels: ေတြးမိေတြးရာေလးမ်ား
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment