သိ္ပံေမာင္၀ ၀တ္ထုတိုေပါင္းခ်ဳပ္ထဲက ေကာက္ႏုတ္ထားတာပါ။ စိတ္၀င္စားဖုိ႕ေကာင္းပါတယ္။ ျပံဳးဖုိ႕ေကာင္းတဲ့ အေတြးေလေးတြပါ။
တစ္ခုေသာညတြင္ အခန္းသား ၅ ေယာက္ စာၾကည့္စားပြဲတြင္ ၀ုိင္းကာ စာၾကည့္ရ်္ေနၾကေလသည္။ တိတ္လ်က္ေန၏။ ၁၀ မိနစ္ခန္႕ၾကာေသာအခါ ၄င္းအျငင္းဆရာကုိလွေသာ္က လွမ္းတဲ့ရ်္ အိုင္ေဆး..ကိုလူေအး၊ ခင္ဗ်ား ျမန္မာရာဇ၀င္ ေတာ္ေတာ္ေခါက္မိပလား ဟုေမးလုိက္၏။
ေမာင္လူေအး။ ။ ဘာလုပ္မလုိ႕လဲ (ခပ္ဆဆေျဖ)
က်န္သံုးေယာက္ကားစာဖတ္ျမဲပင္။
ကိုလွေသာ္။ ။ ေမးစရာေလးတစ္ခုရိွလိုကေပါ့ (ရယ္လ်က္)
ေမာင္လူေအး။ ။ဘာေမးခ်င္လဲ
ကိုလွေသာ္။ ။ ရာဇ၀င္ထဲမရွင္းတာကေလးေမးမလုိ႕ပါဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားက ျမန္မာရာဇ၀င္ယူတာကိုး။
ေမာင္လူေအး။ ။ဘာအေၾကာင္းေမးမလုိ႕လဲ
ကိုလွေသာ္။ ။ ပြဲေတာ္တစ္ခါတည္ရင္ ဟင္းခြက္ ေလးရာပါတဲ့ မင္းအေၾကာင္းေမးမလုိ႕။ နရသီဟပေတ့ဆုိလား။ နရသူဆုိလား၊ တရုတ္ေျပးဆုိလားဗ်ာ ။ ေမ့ေတာင္ေနၿပီ။
ေမာင္လူေအး။ ။ဟင္းခြက္ေလးရာပါတာ ဘာျဖစ္သလဲ။ စားတာေပါ့ (ဆက္လက္မေျပာခ်င္ေသာေလႏွင့္)
ကိုလွေသာ္။ ။ ယံုစရာရိွရဲ႕လားဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ျဖင့္မယံုေပါင္။
ေမာင္လူေအး။ ။ခင္ဗ်ား မယံုတာ ကၽြန္ေတာ္ဘာတတ္ႏုိင္မလဲ။ ေက်ာက္စာမ်ားမွာေတာင္ အထင္အရွား အဆုိသားကပဲ။
ကိုလွေသာ္။ ။ အင္း-ေက်ာက္စာကဆုိရင္ ဟုတ္ခ်င္ဟုတ္မွာ။ ႏုိ႕ . ေနပါဦး။ ဒီဟင္းထည့္တဲ့ ပန္းကန္ေတြဟာ ဘယ္ကေလာက္ၾကီးမလဲဗ်ာ။
ေမာင္လူေအး။ ။ခင္ဗ်ားမို႕ ရွာရွာေဖြေဖြ ေမးပေလဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ဟင္းထည့္စားတဲ့ ပန္းကန္ေတြေလာက္ရိွေတာ့မေပါ့။ ရာဇ၀င္မွာ မဆုိဘူး။ အဲဒါဘာျဖစ္သလဲ။
ကိုလွေသာ္။ ။ ဒါျဖင့္ ဟင္းခြက္ေလးရာထားလုိက္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ အခန္းထက္ေတာင္ က်ယ္အံုးမွာေပါ့။
ေမာင္လူေအး။ ။က်ယ္မွာေပါ့။ နန္းေတာ္မွာ ေနရာအက်ယ္သားကပဲ။ ခင္ဗ်ားက ပုဂံလက္ထက္က ရွင္ဘုရင္ေတြရဲ႕ နန္းေတာ္ေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ အခန္းေလာက္ မက်ယ္ဘူးဆုိခ်င္သလား။
ကိုလွေသာ္။ ။ မဆုိခ်င္ပါဘူးဗ်ာ။ နန္းေတာ္ေတြ ၾကီးက်ယ္တာကိုေတာ့ အသိသားေပါ့။ တစ္ဖက္စြန္းမွာထားတဲ့ ဟင္းခြက္ကို ထုိင္ရာကေနၿပီး လွမ္းႏိႈက္ႏိုင္မယ္ မဟုတ္ဘူးေပါ့ေနာ္။
ေမာင္လူေအး။ ။ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္လဲ ကတ္သီးကပ္သတ္၊ ရွင္ဘုရင္ၾကီးတစ္ပါးလံုးပဲဗ်ာ။ သူ႕အနားမွာ ခစားေနၾကတဲ့ စားေတာ္ကဲတုိ႕ ဘာတုိ႕ကုိ လုိခ်င္တဲ့ဟင္း အယူခုိငး္ေတာ့မေပါ့။
ကိုလွေသာ္။ ။ အင္း-ဟုတ္ေပသားပဲ။ ဒီလုိျဖင့္ ထမင္းစားရတာ ဘာစည္းစိမ္ရိွမွာတုန္း။ တစ္ခုစားခ်င္ေတာင္း။ တစ္ခုလုိခ်င္ေတာင္းနဲ႕။ ထမင္းစားရတယ္လဲ မရိွေတာ့ဘူး။ ႏို႕-ေနပါအံုး။ ဘာဟင္းေတြဘာတယ္ဆုိတာ သူအကုန္ သိပါ့မလား
ေမာင္လူေအး။ ။သိမွာေပါ့။ မသိရင္ေကာ-သူ႕စားေတာ္ကဲေတြကို ဟင္းစားရင္း အဖတ္ခုိငး္မွာေပါ့ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္လဲ မဆုိင္တာေတြခ်ည္း ေမးေနေတာ့တယ္။
ကိုလွေသာ္။ ။ ဖတ္ခုိင္းတယ္ပဲထားလုိက္ပါအံုးဗ်ာ။ ဟင္းခြက္ေလးရာဆုိတာ နည္းတာမဟုတ္ဘူးဗ်။ ဘယ္ုလိျဖစ္ျဖစ္ (၁၅)မိနစ္ေလာက္ေတာ့ ဖတ္ရမယ္။
ေမာင္လူေအး။ ။၁၅မိနစ္ဟာ ဘာၾကာလုိ႕လဲ။ ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္လဲ ရွာရွာေဖြေဖြ
ကိုလွေသာ္။ ။ မၾကာဘူးပဲထားလုိက္ပါဦး။ ဟင္းစာရင္းကို ဖတ္လုိ႕ တစ္ရာေလာက္ရေတာ့ လက္ဦးကဖတ္လာတဲ့ဟင္းေကာ ဘာရယ္လုိ႕ မွတ္မိပါဦးမလား။
ေမာင္လူေအး။ ။ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္လဲ သိပ္ကပ္ေနေတာ့တာပဲ။ ခင္ဗ်ားနဲ႕ စကားေျပာရတာ အင္မတန္ စာက်က္ပ်က္တယ္ဗ်ာ။
ကိုလွေသာ္။ ။ စိတ္မတုိပါနဲ႕ဆရာရယ္။ သိခ်င္လုိ႕ေမးတာပါ။ ဒီအေမးကို မေျဖခ်င္လျေနပါေတာ့။ ႏုိ႕-ဒီရွင္ဘုရင္အတြက္ ခ်က္တဲ့ဟင္းေတြဟာ ပဲေတြကို အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ထားထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ။
ေမာင္လူေအး။ ။ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္လဲ ဂြက်ရာမေကာ…။ ထင္တာေတြေလွ်ာက္ေျပာေနေတာ့တာပဲ။
ကိုလွေသာ္။ ။ ကၽြန္ေတာ္က အမွန္ေျပာတာ။ အညာမွာ ပဲ အျပင္ဘာရိွလုိ႕တုနး္ဗ်။ အညာသာစံပဲ လုိ႕ေတာင္ေခၚၾကေသးတာပဲ။
ေမာင္လူေအး။ ။မဆုိင္ပါဘူး။ အညာသားေတြၾကားရင္ ခင္ဗ်ားကို သတ္လိမ့္မယ္။ ခင္ဗ်ားရာဇ၀င္ကုိလဲ မသင္ဖူးဘဲနဲ႕ ထင္ရာေတြကို မၾကဲေနစမ္းပါနဲ႕။
ကိုလွေသာ္။ ။ ကၽြန္ေတာ္က ရာဇ၀င္ကုိ မသင္ဖူးေပမယ့္ သိသမွ်ကေလးကို က်က်နန သိခ်င္သဗ်။
ေမာင္လူေအး။ ။ဟိုတုနး္က ပုဂံျပည္ၾကီး ၾကက္ပ်ံမက်စည္ကားတယ္ဆုိတာ မၾကားဖူးဘူးလား။
ကိုလွေသာ္။ ။ ၾကားဖူးသားေပါ့။
ေမာင္လူေအး။ ။ၾကားဖူးရင္ ပုဂံျပည္ၾကီးဟာ တရုတ္ျပည္၊ ယိုးဒယား၊ ရွမး္ျပည္ မ်ားနဲ႕ ဆက္သြယ္ေနတယ္ဆုိတာေကာ ယံုရဲ႕လား။
ကိုလွေသာ္။ ။ ယံုသားေပါ့။
ေမာင္လူေအး။ ။ဒါျဖင့္ ေကာင္းၿပီ။ ပုဂံျပည္ၾကီးဟာ တရုတ္ျပည္နဲ႕ ဆက္သြယ္ေနလုိ႕ ေခါက္ဆြဲတုိ႕၊ ေကာ္ျပန္႕ေၾကာ္တုိ႕၊ ဂဏန္းေပါင္းတုိ႕၊ ၀က္အူေခ်ာင္းတုိ႕လဲ ရိွသဗ်။ ပုဂံေစ်းမွာ တရုတ္ဆုိင္ေတြ မွ မနည္းပါဘူး။ ပုဂံ-တရုတ္တနး္ ရယ္လုိ႕ေတာင္ ရိွေသးတယ္။ ကုလားးျပည္နဲ႕ ဆက္သြယ္ေနလို႕ ခ်ပါတီတုိ႕။ ပူရီတုိ႕။ မီထုိင္တုိ႕ ဆုိတာေတြရိွသဗ်။ ရွမး္ျပည္နဲ႕ ဆက္သြယ္ေနလုိ႕ ပဲပုတ္တုိ႕၊ ဘာတုိ႕လဲ ရိွသဗ်။ ပုဂံရွမး္ပြဲရပ္ေတာင္ ရိွေသးတယ္။ အဲဒီေနရာဟာ အခု ဧရာ၀တီျမစ္ထဲပါသြားၿပီ။ မြန္မ်ားနဲ႕ ဆက္သြယ္ေနလုိ႕ ငါးပိတုိ႕၊ ငါးေျခာက္တုိ႕။ ငံျပာရည္တုိ႕။ ပုစြန္ဆီတုိ႕။ လိပ္ဥ၊ ဖြတ္ဥတုိ႕ ရိွသဗ်။ အခုျမင္းကပါအရပ္မွာေပါ့ဗ်ာ။ အေနာက္နီုင္ငံမ်ားနဲ႕ ဆက္သြယ္ေနလုိ႕လဲ မုန္႕ေသတာ တုိ႕ ငါးေသတာတုိ႕ ၀က္ေပါင္ေျခာက္တုိ႕ ရိွသဗ်။ ကိုငး္--ဘာဆုိခ်င္ေသးသလဲ။
ကိုလွေသာ္။ ။ ဘာမွ မေျပာလိုေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။ ဓာတ္မီးလဲ ျငိမ္းေတာ့မယ္။ ၁၁နာရီလဲ ထုိးၿပီ။ အိပ္ၾကပါစုိ႕။
No comments:
Post a Comment