ယံုၾကလားေတာ့မသိဘူးေနာ္.. ျမန္မာ အဆုိေတြေလ..
ဓမာ ေသာက အင္း၀ ရာဇာ ဆုိတာရယ္ ဥသာ စိန္ပန္း ဒန္းလွ ကို ရွာ ဆုိတာရယ္ေပါ့။
အဲသည္ အဆုိ ၂ ခု အရ ဆုိရင္ .. ကိုယ္က ၾကာသပေတးသမီးေလ။ သည္လုိဆုိရင္ စေနသား အိမ္ေထာင္ဘက္ကို ေရွာင္ရမယ္။ ´ဓမာ´ ဆုိတာကိုး။
ေနာက္ၿပီး စိန္ပန္း ဆုိတဲ့အတြက္ ကိုယ္က အဂၤါသား အိမ္ေထာင္ဖက္ကို ရွာရမယ္ေပါ့။
အဟက္.. ဘယ္သူက ရည္းစားထားခါနီး ဘာေန႕သားပါလိမ့္ .. ငါနဲ႕ ၾကိဳက္လိုက္ရင္ ေန႕နံ တည့္ပါ့မလား ေတြးခဲ့မတုန္းေနာ္..။ ဒုက္ခ။ အိမ္ေထာင္ျပဳမယ္ဆံုးျဖတ္မွ.. ဟယ္ .. စေနသားၾကီးေတာ့.. ငါနဲ႕ မတည့္ဘူး။ ေတာ္ၿပီ ေတာ္ၿပီ ဆိုလုိ႕ ရမလားေနာ္..။ သည္ေတာ့ အဲသည္ မတည့္တဲ့ေန႕နံ စေနသားၾကီးကုိ ဘာမွ ဂရုမစုိက္ဘဲ ယူခဲ့တာေပါ့..။
ေျပာရဦးမယ္..။ သားကိုဗိုက္ခြဲေမြးလိုက္ရတာဆုိေတာ့.. ကိုယ္က ဗိုက္ခ်ဳပ္ရိုးကိုလည္း ဂရုစိုက္ရဦးမယ္။ သားကိုလည္း ဂရုစိုက္ရဦးမယ္ဆုိေတာ့.. အညာက ေမေမ့ရဲ႕ ညီမ (ကိုယ့္ရဲ႕ အေဒၚ) ပင္စင္ယူထားတဲ့ သားဖြားဆရာမ က လာေနေပးေပမယ့္ သားအေဖက ေဆးရံုက စပါယ္ရွယ္နာ့စ္ကိုလဲ အနည္းဆံုး ၁ ပတ္ေလာက္ေတာ့ ေခၚပါ ဆုိလုိ႕ .. ဆရာမ အိမ္ေခၚျဖစ္တယ္။ ေဆးရံုမွာတုန္းက တစ္ဂ်ဴတီကုိ ၃၀၀၀ နဲ႕ ေန႕တစ္ေယာက္ ညတစ္ေယာက္ ဆုိေတာ့ ၆၀၀၀ က်တယ္။ အိမ္ေခၚရင္ ၂ ဆေပးရတယ္တဲ့။ တစ္ဂ်ဴတီကုိ ၆၀၀၀ ေပါ့..။ ၂ ေယာက္လံုးေခၚရင္ တစ္ရက္ကို ၁၂၀၀၀ ေသရခ်ည္ရဲ႕ေနာ္..။ အဲဒါနဲ႕ သူ႕အေဖ ေခၚေစခ်င္ရင္လည္း ေခၚတာေပါ့။ ညဘက္ဆုိရင္ ဆရာမအတြက္လည္း ေနစရာစီစဥ္ေပးရတာ ဘာညာနဲ႕ .. ေန႕ဆရာမပဲ ေခၚမယ္ဆုိၿပီး တစ္ေယာက္ကို အိမ္ေခၚပါတယ္။ မနက္ ၆ နာရီက ေန ညေန ၆နာရီအထိေပါ့။
ကိုယ္လုိခ်င္တာက ေန႕ဘက္ဆင္းတဲ့တစ္ေယာက္။ ဒါေပမယ့္သူကလဲ ရြာျပန္ဖုိ႕ စီစဥ္ထားၿပီးသားဆုိေတာ့ ညဘက္နာ့စ္ကိုပဲ ေန႕ဖက္ အိမ္မွာလာဆင္းေပးဖုိ႕ ေခၚရတယ္။ (သူတုိ႕ေတြရဲ႕ ေလာကအေၾကာင္းလဲ ေနာက္ေျပာျပပါဦးမယ္။ ) ထားပါေတာ့..။ တကယ္ေျပာခ်င္တာက အဲသည္နာ့စ္မက အိမ္မွာ စကားစျမည္ေျပာရင္း ကိုယ့္ကိ ုဘာေျပာလဲဆုိေတာ့.. အစ္မက ဘာေန႕သမီးလဲ တဲ့။ ၾကာသပေတးပါ ဆုိေတာ့.. ကေလးအေဖက ဘာေန႕သားလဲတဲ့။ စေနေလ ဆုိေတာ့.. မေခ်ာကဘာေျပာလဲဆုိေတာ့ `ဟယ္.. အဲဒါမေကာင္းဘူး။ မတည့္ဘူးေလ။ စီးပြားမတက္ဘူးတဲ့။´ စီးပြားမတက္ဘူးလို႕ ေျပာခ်လိုက္ပါတယ္။ ကုိယ့္မွာ.. စိတ္ထဲက ေတာ္ေတာ္ တင္းသြားေပမယ့္.. သားရဲ႕ဆရာမ ဆုိေတာ့.. ျပံုးျပံုးေလးပဲ.. `ဟုတ္လား..။ အစ္မတုိ႕ကေတာ့ အဲလို အယူေတြ မရိွပါဘူး` လုိ႕ပဲ ေျပာလိုက္ရတယ္။ ဒုက္ခေနာ္..။ အားအားယားယား.. သူမ်ားအိမ္မွာ မဟုတ္တာေတြလာေျပာေနတယ္။
ေနာက္ ေမေမ့သူငယ္ခ်င္းမ်ားလာလည္ၾကတယ္။ ဘြားေတာ္ၾကီး ၂ ေယာက္ေပါ့။ (ေဖေဖျမစ္ၾကီးနား တာ၀န္က်တုန္းက ခင္ခဲ့မင္ခဲ့ၾကတဲ့.. ဘာကေတာ္ ညာကေတာ္ ေဟာင္းၾကီးမ်ားေပါ့ေလ..) ခုေတာ့ ပင္စင္ေတြယူၿပီး ရန္ကုန္ေရာက္ၾကေတာ့ အရမ္း ခင္မင္ေနၾကတာ။ သူတုိ႕ကလာလည္ေတာ့.. သားက ဘာေန႕သားလဲ တဲ့။ ဗုဒ္ဟူးေပါ့။ အေဖက စေန ဆိုေတာ့.. ဟာ သိပ္ေကာင္းတာ။ ဗုဒ္ဟူးနဲ႕ စေနက ဘာဆုိလား။ အဆုိေလး တစ္ခုနဲ႕ ေျပာတာပါပဲ။ အရမ္းစီးပြားတက္မွာ တဲ့။
ဟုတ္လား အန္တီရယ္..။ သမိးကေတာ့ ၾကသပေတး။ ဟိုဆရာမေလးကေတာ့ အဲလုိေျပာသြားတာ လို႕ ေျပာမိေတာ့.. အမေလး သမီးရယ္.. ။ အဲဒါမွ ကို စီးပြားတက္တာတဲ့။ အန္တီနဲ႕ မင္းအန္ကယ္နဲ႕ဆုိ စေနနဲ႕ ၾကာသပေတးေလ..တဲ့။ ယူၿပီးတာနဲ႕ စီးပြားေတြ တက္လိုက္တာ... အရမ္းပဲတဲ့။
ဥစာ လို ရန္ၾဂိဳဟ္ရွာ တဲ့.. သမီးရဲ႕။ ရန္ ၾဂိဳဟ္ နဲ႕ ယူမွ စီးပြားတတ္ တာ။ လူေတြက မသိလုိ႕တဲ့။
သမီးတုိ္႕ ေလ.. ကိုယ္ပိုင္ တုိက္ ကိုယ္ပိုင္ကားနဲ႕ ကုိ ၾကီးပြားၾကဦးမွာတဲ့...။
အားရစရာၾကီးေနာ္...
ဘာက အမွႏ္လဲ ေတာ့မသိဘူး။ ကိုယ္က ေတာ ့စီးပြားတတ္မယ္ေျပာတာကို သေဘာအက်ဆံုးပဲ။ အဲဒါကိုပဲ အတည္ယူေတာ့မယ္။
ဟီဟိ။
Monday, September 15, 2008
ဓမာ ေသာက အင္း၀ ရာဇာ
Posted by Maw at 4:09 AM
Labels: ေတြးမိေတြးရာေလးမ်ား
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
အလိုေလး အေတာ္ရီရတယ္..
အဲ့ဆရာမ ကို ေျပာရမွာ.. စီးပြားပ်က္ရင္ ငါတုိ႕ ညည္းကိုေတာင္ ဘယ္ငွားႏုိင္ပါ့မလဲ ေအ လို႕ ဟီးဟီး။
Post a Comment