သူငယ္ခ်င္းမ်ား ႏွင့္ စကားစျမည္ ၃

သည္တစ္ခါကေတာ့ အေ၀းေရာက္သူငယ္ခ်ငး္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ ဂ်ဴးရဲ႕ စာေတြ ေျပာင္းလဲလာတာနဲ႕ မိန္းမဘ၀အေၾကာင္း ေျပာျဖစ္တယ္။ သူက၃၀ ေက်ာ္ စင္ဂဲလ္၊ ကိုယ္က ၃၀ေက်ာ္ (ဒက္ဗယ္လ္ ေတာ့မဟုတ္ဘူး..။ ခြိ) အိမ္ေထာင္သည္၊ ေနာက္ၿပီးကေလးအေမ။ သူ႕ကို ကိုယ္က ေနာက္ေလ့ရိွပါတယ္။ ငါက နင့္ထက္ ၂ ၀ါ ၾကီးတယ္ေနာ္။ အိမ္ေထာင္သည္ ျဖစ္ရတာက တစ္၀ါ၊ ကေလးအေမျဖစ္တာက ၁ ၀ါ၊ ေလးေလးစားစား ဆက္ဆံလုိ႕..။ မၾကာမီအိမ္ေထာင္ ျပဳေတာ့မယ့္ သူငယ္ခ်င္းစံုတြဲကိုၾကည့္ရင္း သူ႕အေတြးကို သူကေျပာပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္း ။ ငါျဖင့္ သူတုိ႕ကိုၾကည့္ၿပီး အိ္္မ္ေထာင္ဆုိတာၾကီး ျပဳဖုိ႕ မလြယ္မွန္း၊ လူတစ္ေယာက္ကို သည္းခံႏိုင္ဖုိ႕ ဆုိတာ ေတာ္ရံုခ်စ္ရံုနဲ႕ မရမွန္း သိတယ္။ အခ်စ္အျပင္ ဦးေႏွာက္ေကာပါပဲ.. တဲ့။
၃၀ေက်ာ္ၿပီး အခ်စ္ေရး . အိမ္ေထာင္ေရးေတြကို သိပ္္စိတ္၀င္စားပံုမရေတာ့တဲ့သူငယ္ခ်င္းပါ။ သူငယ္ခ်င္း အသိုင္းအ၀ုိင္းမွာေတာင္ အေတာ္ညိွရႏႈိ္င္းရခက္ၿပီး တခ်ိဳ႕ကိစ္စေတြမွာ နားလည္မႈရဖုိ႕ အခက္ခဲဆံုးတစ္ေယာက္ပါပဲ။ သူ႕အတြက္ ေတာ့ အေလွ်ာ့အတင္းေတြနဲ႕ အႏုပညာေျမာက္စြာ တည္ေဆာက္ရတဲ့.. အိမ္ေထာင္ေရးဆုိတာထဲကို ၀င္ဖုိ႕ ဘယ္လုိမွ စိတ္ရွည္သည္းခံႏိုင္မယ့္ သူမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ အဲ.. ပရဟိတ ကိစ္စေတြမွာေတာ့ သူက တက္ၾကြေနတတ္သူပဲ။ မိဘမဲ့ကေလးေတြကိစ္စေပ့ါ။ ကိုယ္တို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုၿပီး အဲသလို ေဂဟာေတြကို ကူညီပံ့ပိုးတဲ့ ပရဟိတေလးေတြ လုပ္ျဖစ္ခဲ့ၾကတဲ့ အခ်ိန္ေတြတုန္းကဆုိ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစ္စနဲ႕မ်ား တုိက္ေနခဲ့ရင္ အဲသည္ပရဟိတအလုပ္ကိုသာ အျမဲ ဦးစားေပးေလ့ရိွတဲ့သူပါ။ လတ္တေလာ ထြက္ထားတဲ့ဂ်ဴး ၀တ္ထုထဲက အိတ္ခ်္အိုင္ဗြီကေလးေတြ ေစာင့္ေရွာက္တဲ့ေဂဟာေလးကလည္း ကိုယ္တုိ႕အဖြဲ႕နဲ႕ မကင္းခဲ့သလို အဲသည္ထဲက တုိးတုိးေလးကို သြားထားတဲ့ ၀ိသာခါေက်ာင္းကလဲ.. ကိုယ္တုိ႕အဖြဲ႕ေရာက္ခဲ့တဲ့ေက်ာင္းပါပဲ။ သတိတရ သူ႕ကိုေမးျဖစ္တယ္။
ကိုယ္ ။ ဂ်ဴး၀တ္ထုဖတ္ၿပီးၿပီလား။ အဲဒါနဲ႕ပတ္သတ္လို႕ ေ၀ဖန္ထားတဲ့ဟာေတြေရာ ဖတ္ျဖစ္လား (ဘေလာ့ဂ္အခ်ိဳ႕ကိုရည္ညႊန္း)
သူငယ္ခ်င္း၊ ေအး.. ဖတ္ျဖစ္တယ္။
ကိုယ္။ ငါတုိ႕လုိ အသက္အရြယ္မွ နင္အိမ္ေထာင္ မျပဳျဖစ္ေတာ့ရင္ ဂ်ဴးလုိျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ ဂ်ဴးလည္း ခ်စ္တာ၊ေမတာေတြ၊ ေယာက္်ားမိန္းမကိစ္စေတြ၊ ရင္ဘတ္နဲ႕ခံစားတာေတြ ဘာေတြ မရေတာ့ဘူးထင္တယ္ဟ။ သူမေရးႏိုင္ေတာ့ဘူး.။ (မေရးခ်င္လို႕..မေရးတာျဖစ္ဦးေတာ့.. အဲသလို ေရးခ်င္စိတ္မရိွေတာ့တာကိုပဲ မေရးႏိုင္ေတာ့ဘူး လို႕ကိုယ္ကယူဆပါတယ္။) သူအာရံုရတဲ့ဟာကိုပဲ လုပ္ေတာ့တယ္။
ငါဆုိလဲေျပာမယ့္သာ ေျပာရတာ အရင္ကလုိ နင့္နင့္နဲနဲေတြ သိပ္မရိွေတာ့ဘူး။ မရိွရဘူး မေျပာဘူးေပါ့ဟာ.. အရြယ္ကစကားေျပာလာတာလည္းပါတယ္။ အေတြ႕အၾကံဳကစကားေျပာလာတာလည္းပါတာေပါ့။
သူငယ္ခ်င္း။ အသက္ၾကီးလာေတာ့ဟယ္.. it’s not big deal ဆိုတာေတြ မ်ားလာၿပီး ဘာက big deal မွန္းလည္း ေသခ်ာမသိေတာ့ပါဘူး။
ကိုယ္။ အဲဒါေပါ့ .. ဘာက big deal မွန္းမသိေတာ့တဲ့အခါက်ေတာ့ စာ၀တ္ေနေရးအတြက္ကလည္း မပူရေတာ့ ေဘးက ကိစ္စေတြကို ပိုစိတ္၀င္စားလာတာေပါ့။ သူကေတာ့ တာ၀န္ယူခ်င္စိတ္ေပါ့။ ကိုယ့္အတြက္ ဘာကမွ သိပ္ big deal မဟုတ္ေတာ့တဲ့အခါက်ေတာ့ ေဘးကဟာေတြကို တာ၀န္ယူခ်င္လာတာမ်ိဳးေပါ့။
သူငယ္ခ်င္း ။ ေအးေပါ့ေလ.. လူဆုိတာ စိတ္၀င္စားစရာေလး တစ္ခုရိွေနမွ ဟ။ ငါတုိ႕လုိဟာေတြေပါ့။ အထူးသျဖင့္..။ အဲဒါေတြက အသက္ၾကီးလာတဲ့အျပင္ အိမ္ေထာင္ သားသမီးဆုိတာေတြလည္း မရိွေတာ့ .. ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ပဲျဖစ္သြားတယ္ ထင္ပါရဲ႕….။
ကိုယ္။ မရိွတာကေတာ့ ကိုယ့္ေရြးခ်ယ္မႈပဲေပါ့။
သူငယ္ခ်င္း။ ငါကေတာ့ ေၾကာက္တာပါ။ ငါနဲ႕ ျဖစ္ႏုိင္ဖုိ႕ကမလြယ္ဘူး။

သည္လုိပဲ ဟိုေရာက္သည္ေရာက္ေျပာျဖစ္တာေလးေပါ့။