3 MAY 2008

မေန႕က မေသခဲ့လုိ႕ ဒီေန႕ အြန္လိုင္း၀င္ႏိုင္ပါတယ္။

၂ ရက္ေန႕က ရံုးေစာေစာဆင္းလုိ႕ရတယ္ေျပာေပမယ့္ လုပ္စရာေတြ မျပတ္ေသး တာေၾကာင့္ ၄ နာ၇ီေက်ာ္မွ ျပန္လာျဖစ္တယ္။ ေမာင္ရမး္မဂၤလာေဆာင္ေတာင္ ေယာက္်ားပဲ သြားလုိက္တယ္။ မိုးထဲေလထဲကေန ရႊဲရြဲစိုၿပိး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အိမ္ေသာ့က မေန႕က ၀တ္ခဲ့တဲ့ ကုတ္အက်ီ ၤထဲမွာ က်န္ခဲ့ၿပီဆုိတာ သတိရတယ္။
မုိးကလည္း ၾကီး...။ ေယာက္်ားကိုလည္း ဖုနး္ေခၚမရ ေရရြဲရြဲစုိနဲ႕ အိမ္ေပါက္၀မွာ ငုတ္တုတ္ ၄၅ မိနစ္ေလာက္ ေစာင့္ရတယ္။

ခ်မ္းတာနဲ႕ ေလထဲမုိးထဲ ေစာေစာအိပ္လုိက္တယ္။ တေရးႏုိးေတာ့ ည ၁၁ နာရီ ေလေတြ မုိးေတြ ၀ုန္းတုိင္း ၾကဲေနပါၿပီ။ ျပတင္းမွန္က ေခ်ာင္းၾကည့္ေတာ့ အုန္းပင္ေတြယိမ္းထုိးေနတာေတြ႕ရတယ္။ ေလတုိက္သံေတြ ကလည္း တရြီးရြီးနဲ႕။

ခနေနေတာ့ မီးေတြ ပ်က္သြားပါေရာ.......။

ည ၂ နာရီဗလာက္က်ေတာ့ အိမ္ပါ သိမ့္ခနဲ သိမ့္ခနဲ ငလ်င္လႈပ္သလုိ လႈပ္ေတာ့ ျပန္ႏုိးလာပါတယ္။
ေခါင္မိုးသြပ္ခ်ပ္ေတြလည္း လန္ကုန္သြားမေျပာတတ္ပါဘူး။ မုိးေတြ လည္း ဟိုနားကယုိ ဒီနားကယုိ နဲ႕ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ရိွသမွ် ပံုးေတြ ခြက္ေတြ ခံရတယ္။ သုတ္စရာ ဂ်ာနယ္ေတြ အပံုလုိက္ကို တစ္အိမ္လံုး လုိက္ခင္း..။ အိပ္ယာထဲလည္း မိုးေတြ ယို..။ နံ၇ံနဲ႕ ကပ္ေနတဲ့ ဗီဒုိေတြလည္း မိုးယိုမွာ စိုးလုိ႕ ပလပ္စတစ္ စၾကီးေတြ လုိက္အုပ္ နဲ႕.. ဗ်ာမ်ားေနရတယ္။ အိမ္ထဲေရ၀င္တာေတြလည္း ခပ္တုတ္ရေသးတယ္။

အျပင္ ကလည္း ၀ုန္းဒိုင္းေတြ ၾကဲေနပါတယ္။ ဘာေတြ က်ကြဲမွန္းမသိတဲ့ တခြမ္းခြမ္း အသံေတြလည္း ၾကားေနရတယ္။ သြပ္မုိးေတြေပၚကို ဒလိမ့္တုန္းနဲ႕ လာလီွမ့္သလုိ အသံေတြလည္း ထြက္ေနပါတယ္။

ေတာ္ေတာ္ၾကမ္းတဲ့ နာဂီပါ။ အိမ္ကုိ ဖုန္းဆက္ၾကည့္ေတာ့ ကံေကာင္းစြာ ဖုန္းလုိင္းက ရေနပါတယ္။ အိမ္ကလူေတြလည္း ငုတ္ထုတ္ထထုိင္ေနၾကတယ္ဆုိပါတယ္။

ေၾကာက္လုိက္ရတာမ်ား အသက္ပါ ပါၿပီမွတ္တာပဲ။.. ေနတာက ေျခာက္ထပ္တုိက္ အေပၚဆံုး။ တုိက္က လႈပ္ေနေတာ့ တုိက္မ်ား ၿပီဳက်ရင္ ၿပီးပါေရာ မွတ္တာပဲ ။ ေအာက္ဆင္းေျပးရေအာင္ကလည္း အျပင္မွာက ျဖစ္ခ်င္တုိင္း ျဖစ္ အုန္းဒိုင္းက်ဲေနတာ။

ဒီဗလာက္ၾကီးၾကမ္းမယ့္ဟာကို ဘာမွ သတိေပးျခင္းမရိွခဲ့ဘဲ.. မဲရံု မဲရံု မဲရံုဆီသို႕ ပဲ တခ်ိန္လုံးလုပ္ေနခဲ့တာကုိ ေတြးၿပီး ေဒါသေတြ ထြက္ေနမိပါတယ္။

မနက္ ၅ နာရီဗလာက္က်ေတာ့ နည္းနည္း လင္းလာတာမို႕ အျပင္ကို ျမင္ရပါတယ္။ ေလကေတာ့ ၾကမ္းတုန္းပဲ မုိ႕ မွန္ေပါက္ကေျခာင္းၾကည့္ုလိုက္ ရင္ သြ့ပ္ခ်ပ္ၾကီးေတြ တ၀ီွး၀ိွးလြင့္ေနတာ ျမင္ေနရတယ္။ သစ္ပင္ေတြလည္း ၾကိဳးတဲ့ဟာၾကိဳး။ ေလသံၾကီးကလည္း ရြွီးရြီး နဲ႕ေနတာပဲ။

ဘုရားခန္းေလးကမိုးလြတ္ေတာ့ အဲနားမွာ ဖ်ာေလးခင္းၿပီး ေမာေမာနဲ႕ တေမွးေမွးလုိက္ရေသးတယ္။ လူသံေတြ ၾကားေတာ့ ျပန္ႏုိးလာေတာ့ မနက္ မုိးလင္းေနၿပီ။ ေလနည္းနည္း ျငိမ္ေနတာမို႕.. လူေတြ အျပင္ထြက္ၿပီး ရံုးစုရံုးစုနဲ႕.. စကားေတြ ေျပာေနၾကပါတယ္။ ရံုးက ဒရုိင္ဘာဆီက ဖုန္းလာတယ္။ ဟန္းဖုနး္နဲ႕ ဆက္တာ..။ (လိုင္းဖုနး္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပ်က္ကုန္ပါၿပီ။ အပင္ေတြလဲလို႕) သူတုိ႕အိမ္ေပၚ ကုကုိလ္ပင္ လဲက်လို႕.. ျပားသြားပါသတဲ့.. အိမ္ေရွ႕ပိုင္းကို လူေတြ ေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ေဘးက အေဒၚအိမ္မွာ ခဏေနရတယ္ အေၾကာင္းၾကးာပါတယ္။ ေနာက္၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ ဆီက ဖုန္းလာျပန္ပါတယ္။ အေပၚဆံုးထပ္မွာ ေနတာမုိ႕ .. အမိုးေတြ ပြင့္ထြက္သြားၿပီဆုိပါတယ္။ ဘာမွ မတတ္ႏုိင္ဘူး...။ ဟုတ္လား။ စိတ္မေကာင္းပါဘူး ပဲေျပာရတယ္။

၀မ္းေရးက ရိွေသးတာေၾကာင့္ ေလထဲမိုးထဲ ကပဲ ဂတ္စ္မီးဖုိေလးနဲ႕ ခ်က္ျပဳတ္စားရတယ္။ အားလံုး ညေန ၃ နာရီ ခြဲေလာက္မွွ ျငိမ္သက္သြားပါတယ္။ အင္တာနက္ရိွတဲ့ တဲ့ ရံုးကို သြားခ်င္လုိက္တာ ရြေနတာပဲ။ ေယာက္်ားက မထြက္သင့္ေသးဘူး ဆုိလုိ႕.. ျပတင္းေပါက္ကေနဘဲ အျပင္ကိုၾကည့္ေတာ့.. ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း ေခါင္မိုးေတြ လြင့္ထြက္ကုန္တာ.. အေပါက္ေတြ အေပါက္ေတြ နဲ႕.. အင္တာနာေတြအကုန္ က်ိဳးက်.. တုိးလုိး တန္းလန္း.. စေလာင္းေတ လည္း က်ိဳးတဲ့ဟာက်ိဳး.. တ၀က္တပ်က္ တန္းလန္းၾကီးေတြ က်တဲ့ဟာက် .. အလုံးလုိက္ၾကီး လမိးေပၚ ျပဳတ္က်ေနတာေတြေရာ.. တလမး္လံုး မြစာၾကဲေနတာပါပဲ..။

ေခါက္ဆြဲေလး ျပဳတ္စားၿပီး အရမ္းကို အျပင္ထြက္ခ်င္ေနတာနဲ႕ ညေန ၅ နာရီဗလာက္ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ တားမရတဲ့အဆံုး ေယာက္်ားကလည္း သြားခ်င္ရင္လည္း သြားဆုိၿပီး လႊတ္လုိက္ပါတယ္။ သူလည္း မုိးယိုတာ ဘာညာနဲ႕ တစ္ညလံုး မအားရတာနဲ႕ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာနဲ႕.. တစ္ေယာက္တည္း ထြက္ခ်လာလိုက္တယ္။

ေနတာက ဗဟန္း ၂ လမ္းဆုိေတာ့ လမိးထိပ္ထြက္လုိက္တာနဲ႕ ကန္ေတာ္ၾကီး ပန္းျခံထဲက သစ္ပင္ၾကီးေတြ အတံုးအရံုး လမ္းေပၚလဲက်ၿပီ းတစ္လမ္းလံုး ရစရာမရိွပါဘူး။ .. တက္စီငွားလုိ႕ရတာနဲ႕ ရံုးရိွတဲ့ ျမိဳ႕ထဲဘက္ ထြက္တာ.. လမး္တုိင္းဟာ သစ္ပင္ၾကီးေတြ ျပိဳလဲ ထားလုိ႕ ပိတ္ေနပါတယ္။ ျပည္လမ္း တစ္လမ္းလံုးလည္း ရစရာမရိွေအာင္ ပ်က္စီးလို႕..။ တုိက္တန္းလ်ားေတြရဲ႕ အေပၚဆံုးထပ္ ေခါင္မိုးေတြ လံုး၀မရိွေတာ့ဘူး.. ေဟာင္းေလာင္း.. လူေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္သလဲ မသိရ........။

ဓာတ္တိုင္ေတြေရာ သစ္ပင္ၾကီးေတြေရာ အတံုးအရံုးလဲၿပီး လမ္းေတြ ဟာ မွတ္မိစရာမရိွေအာင္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲဒါေတြ ရွင္းဖုိ႕ ဆုိ အနည္းဆံုး ၂ ပတ္ကေန ၃ ပတ္ေလာက္ၾကာႏိုင္တယ္။ အဲသည္ ဟာၾကီးေတြ မရွင္းႏုိင္ေသးရင္ မီးကလည္း ျပန္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဖုန္းလုိင္းေတြလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပ်က္ပါတယ္။ သစ္ပင္ၾကီးေတြ လည္း ခ်က္ခ်င္း မဖယ္ရွားႏုိင္ေသးဘူး။ ဒီမနက္ ထပ္ထြက္လာေတာ့.. အပင္ၾကီးေတြ မဖယ္ရွားႏိုင္ေသးေပမယ့္ လမ္းေပၚလဲက်ေနတဲ့ အပိုင္းေတြ လႊဲနဲ႕ တုိက္ျဖတ္ ထားေတာ့ တစ္စီးစား သြားလုိ႕ရေအာင္ လုပ္ေပးထားတာ ေတြ႕ရတယ္။

အိမ္ေတြကေတာ့ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ သြပ္ျပားေတြ၀ယ္ ေခါင္မုိးေတြ ျပန္မိုးဖို႔ လုပ္ေနၾကတာေတြ႕ရတာပဲ။ လမ္းေတြ က ပိတ္ေနေတာ့ တစ္ေနရာနဲ႕ တစ္ေနရာ သြားလာဖုိ႕ကမလြယ္ပါဘူး။ ဖုန္းလုိင္းေတြလည္း ျပတ္၊ အင္တနာေတြ က်ိဳးစေလာင္းေတြျပဳတ္က်၊ မီးကမလာဆုိ ေတာ့ ဘာသတင္းမွ မသိရပါဘူး။ ေရဒီယိုလည္း မရပါဘူး။ ျမိဳ႕ထဲ ကိုယ္ေနတဲ့ေနရာေလာက္ပဲ သိရတယ္။ က်န္တဲ့အပုိင္းေတ ြဘာျဖစ္ၾကတယ္ေတာ့ မသိရေသးဘူး။