5 May 2008

ဘက္စ္ကားခက တစ္ေၾကာကုိ ၁၀၀၀ ပါ။ ေရႊျပည္သာကဘက္စ္ကားနဲ႕ လာတဲ့သူက ၃၀၀၀ ေပးရတယ္လုိ႕ေျပာပါတယ္။ ၀န္ထမ္းအခ်ိဳ႕နဲ႕ ေျပာၾကည့္တာ။

ဆီေစ်းက ၁ေသာင္းျဖစ္သြားၿပီလုိ႕ေျပာပါတယ္။ တက္စီခက အရင္ ၁၀၀၀ နဲ႕လာတဲ့လမ္းကို ၃၀၀၀ ေတာင္းတယ္။ ေက်ာက္ေျမာင္းက အစ္မၾကီးက ခါတုိင္း ၂၀၀၀ နဲ႕လာတဲ့လမ္း ဒီမနက္ တက္စီခ ၆၀၀၀ ေတာင္းတယ္ေျပာပါတယ္။

အဓိက ျပသနာကေတာ့ ေသာက္ေရပါ။ ေရသန္႕ဗူးေတြ လဲလုိ႕မ၇ေတာ့ပါဘူး။ လမ္းထဲမွာ ေရတြင္း တစ္တြင္း ရိွတာ မနက္က လူေတြ ျပံဳေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ ေရလာခ်ိဳးၾကတာပါ။ အိမ္မွာေတာ့ အေပၚတန္႕ ထဲမွာ ေရ က်န္ေသးသလုိ ေအာက္ က အုတ္ကန္ထဲမွာရယ္ လုိလုိမယ္မယ္ေဆာင္ထားတဲ့ တုိင္ဂီထဲမွာရယ္ ေရရိွေန ေသးတယ္။ အေပၚ tank ထဲက ေရကို ေသာက္ေရအျဖစ္သံုးဖုိ႕ခ်န္ၿပီး ေဆးတာေၾကာတာကုိ basin မွာ ပုိက္ဖြင့္မေဆးပဲ.. ေရဇလံု နဲ႕ ေရေျခြတာသံုးေနရတယ္။ မီးမလာလုိ႕ ေရမရပါဘူး။

Emergency Lamp ေလးကို ရံုးယူလာၿပီး အားသြင္းရတယ္။ မေန႕ကေတာ့ City Mart (ေအာင္ဆန္းကြင္း) က ေန႕လည္ ၁ နာရီကေန ညေန ၆ နာရီအထိ ဖြင့္ေပးတယ္ဆုိလို႕ ၄ နာရီေလာက္ကေရာက္တယ္။ လူေတြ အရမး္မ်ားေနလုိ႕ ေပးမ၀င္ပါဘူး .. ။အျပင္ကေန တန္းစီရတယ္။ နာရီ၀က္ေလာက္ တန္းစီၿပီးမွ ၁၀ ေယာက္ခ်င္း ေပး၀င္ပါတယ္။ ၀ယ္လုိက္ၾကတာအံုးအံုးကြၽက္ကြၽက္ပါပဲ။ .. ေစ်းေတြ မတင္ထားဘဲ အရင္ေစ်း အတုိင္းပဲ ေရာင္းေပးတာေက်းဇူးတင္ရမယ္။ ဆီရယ္၊ ဆက္သား ေျခာက္ဖုတ္တုိ႕ဘာတုိ႕ ရယ္ဒီမိတ္ အစားအစာေတြ နညး္နည္း၀ယ္တယ္။ ႏို႕တုိ႕ အသားတုိ႕က ေရခဲေသတာကလည္း မီးမလာတာနဲ႕ မ၀ယ္ေတာ့ဘူး။ ေငြရွင္းဖုိ႕ တန္းစီရတာ ၁ နာရီၾကာတယ္။ ေငြရွင္းဖုိ႕တန္းစီရင္းမွ ေရွ႕က အစ္မၾကီး ေတာင္းထဲမွာ ဖေယာင္းတုိင္ေတြ ေတြ႕လုိ႕.. သူ႕ကုိ ျခင္းအပ္ၿပီး ခဏဖေယာင္းတုိင္ေျပးယူရတယ္။ ကိုယ္ဖေယာင္းတုိင္ေတြ ယူၿပီးျပန္လာေတာ့ ေနာက္က တန္းစီေနတဲ့ ႏုိင္ငံျခားသား လင္မယားက ကတြတ္ကတြက္ေျပာၿပီး မိန္းမက အေျပးအလႊားဖေယာင္းတုိင္ေတြ ေျပးယူၾကျပန္တယ္။ ရယ္ရတယ္။

အျပင္ကေစ်းေလးေတြကေတာ့ ရိွသေလာက္ပစ္စည္းေတြနဲ႕ ဖြင့္ၾက ေသးတယ္ ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေစ်းေတြက အကုန္တက္တယ္ေျပာတယ္။

ရထားလမး္ေတြေပၚလည္း သစ္ပင္ေတြလဲက်ေနတာ ဆုိေတာ့ ကားလမး္ေတြ ရထားလမ္းေတြ ခက္ခဲမွာရယ္၊ ဆီေစ်းေတြတက္တာရယ္ေပါင္းၿပီး နယ္ကလာမယ့္ ကုန္စည္ေတြ အကုန္ေစ်းေတြ ထပ္တက္ပါဦးမယ္။

ကိုယ္ကေတာ့ .. ၀ယ္ေလွာင္လဲ အလကားမုိ႕.. နည္းနည္းပါးပါးပဲ.. ၀ယ္ပါတယ္။ အိမ္ကုိ ဖုန္းဆက္ၾကည့္ေတာ့ ဆန္ဆီရိွတယ္။ ပုစြန္ေျခာက္ ငါးေျခာက္ကလည္း ရိွတာမို႕ စိတ္ပူစရာမရိွပါဘူး။ အလြန္ဆုံး ၂ ပတ္ ၃ ပတ္စာေလာက္ရိွရယ္ အဆင္ေျပမယ္ ထင္တာပါပဲ။

အဲေလာက္အထိပဲ ဒုက္ခမ်ားမယ္ မွန္းထားမိတာပါ။ ပိုဆုိးရင္ေတာ့ မေျပာတတ္ပါ။ ပိုက္ဆံကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေခြၽေခြၽတာတာ သံုးရမယ္။ ကိုယ္ေတြ လူလတ္တန္းစား ျမိဳ႕ေပၚေနေတြရဲ႕ ဒုက္ခက ဒါပါပဲ။ အိမ္မုိးသြပ္ေတြလည္း အခု လုိသေလာက္ မရေတာ့ဘူး တန္းစီရတယ္ ၾကားပါတယ္.။ ကို္ယ္တုိ႕ ေခါင္မိုးေတာ့ တက္မၾကည့္ ရေသးပါဘူး။

ေနာက္တစ္ခါ မိုးရြာရင္ေတာ့ မိုးေတြ ယုိဦးမွာပါပဲ။ တစ္တုိက္လံုးနဲ႕ ေတာ့ စကားေျပာရဦးမယ္။ ေခါင္မုိးေတြ ပြင့္ထြက္ကုန္လုိ႕ အိမ္ေဟာင္းေလာင္းျဖစ္သြားတဲ့ သူေတြရဲ႕ ဒုက္ခက ဘယ္လုိလဲ မသိဘူး။ မွန္းလုိ႕ေတာင္ မတက္ပါဘူး။ ေရနစ္တဲ့ ေနရာကလူေတြ တဲေတြ နဲ႕ေနၾကတဲ့သူေတြ .. ဘယ္လုိေတြျဖစ္မယ္မသိဘူး။ မေန႕ကေတာ့ ေရဒီယုိေလးတစ္လံုး ၀ယ္ခဲ့တယ္။ အဲဒါေလးနဲ႕ သတင္းေလး ဘာေလး နားေထာင္လုိက္ရတယ္။

၃ ရက္ေန႕ ဖလုိက္နဲ႕ ကာတာသြားမယ့္ ညီမေလးလဲ မသြားျဖစ္လိုက္ဘူး။ သူ႕ဖလုိက္ေတြလည္း ဘယ္လိုလုိက္ျပန္ခ်ိတ္ရမလဲ မသိေသးဘူး။ ရန္ကုန္ ေလဆိပ္ေတာ့ ဒီမနက္ျပန္ဖြင့္တယ္ လုိ႕ သိရပါတယ္။ ေယာက္်ားကေတာ့ ညည္းေနပါတယ္။ သူတုိ႕ ကုမ္ပဏီ ပိတ္ထားရမလားမသိဘူးတဲ့။ အဲေလာက္ ကားခနဲ႕ ၀န္ထမ္းေတြ အလုပ္ဆင္းခုိင္းဖုိ႕လည္း မလြယ္ဘူး။ အဲသည္ ဆီေစ်းနဲ႕ မီးစက္ေမာင္းၿပီး ရံုးဖြင့္ရရင္လည္း ေသမွာပဲ တဲ့။ ဖုန္းေတြကလည္း မေကာင္းဘူး ....။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဒုက္ခေရာက္ၾကဦးမယ္။