သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ စကားစျမည္ (၁)

မေန႕က တနဂၤေႏြေန႕

သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ဆံုျဖစ္ၾကတယ္။
ပ်က္ကြက္ခဲ့ေသာလူမႈေရးေတြကို အေျပးအလႊားသြားရင္း က်န္ခဲ့တဲ့ တစ္ပတ္က တစ္ၾကိမ္ဆံုမိရာက ထပ္ခ်ိန္းျဖစ္ၾကတဲ့ ဆံုေတြ႕ပြဲေပါ့။

ၿပီးခဲ့တဲ့တစ္ပတ္ကဆုိရင္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေမနာေရး၊ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ သမီးေမြးေန႕၊ ေနာက္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကေလးမီးဖြား။ ဘယ္ဟာကုိအရင္သြားရမွန္းမသိ။ ေနာက္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က အိမ္မွာ မုန္႕လုပ္စားလို႕ ဖိတ္။ အလုပ္က ရႈပ္။ သည္အထဲက နာေရးကိုသြားဖုိ႕က ရံုးခ်ိန္ၾကီးျဖစ္ေနတာနဲ႕ မသြားႏိုင္။ သူငယ္ခ်င္းကေလးေမြးေန႕ကလည္း အလားတူ။ အေျပးအလႊားရံုးကေန ခဏလစ္ၿပီးသြားလုိက္မယ္ ဆုိရင္ေတာင္ အသြားအျပန္ တက္စ္စီခက တင္ ၅၀၀၀ ေလာက္က်မွာမုိ႕ မသြားျဖစ္။ ရံုးဆင္းခ်ိန္မွာ ကားရိွတဲ့သူငယ္ခ်င္း က လွမ္းဆက္တယ္။ မ၀ါ ကေလးမီးဖြားတာ သြားၾကည့္မလုိ႕ လုိက္မလား။ လုိက္မယ္ဆုိ ၀င္ေခၚမယ္တဲ့။ သည္လုိနဲ႕ အဲသည္တစ္ေယာက္ဆီ ေရာက္ျဖစ္သြားတယ္။
ခြဲေမြးတာတဲ့..။ ခဲြေမြးထားတဲ့သူက ကေလးေပြ႕ၿပီး လမး္ထေလွ်ာက္ေနလို႕ အံ့ၾသရေသးတယ္။ သူ႕ဆီက ကေလးေမြးျခင္း အေတြ႕အၾကံဳေတြ ပထမကေလးတုန္းက ရုိးရိုးေမြးဖုိ႕ကို ဗိုက္နာတဲ့ဒဏ္မခံႏိုင္လုိ႕.. ခြဲေမြးျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္းေျပာတယ္။ သူကေတာ့ အားပါးတရေျပာတယ္ကြယ္။
အဲသည္ ဗိုက္နာပံုဟာေလ... ဘာနဲ႕မွ မတူဘူး သိလား။ ဗိုက္ၾကီး ဆုပ္ဆြဲ ပစ္လိုက္သလုိ နာတာ ဟ.. သိလား တဲ့။

အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ကေလးလုိခ်င္ေနေပမယ့္ မရေသးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းစံုတြဲရယ္ .. မၾကာခင္ အိမ္ေထာင္ျပဳ ၿပီး ကေလးတစ္ေယာက္ေလာက္ ေမြးဦးမယ္ စိတ္ကူးထားတဲ့ကိုယ္ရယ္ က အျပဴးသားကေလးေတြ ၾကည့္ရင္း.. “ဘာၾကီးက ဆုပ္ဆြဲတာလဲ ေဟ...” လုိ႕ ျပိဳင္တူေမးလုိက္ၾကေတာ့.. သူက ခဏ ေၾကာင္သြားၿပီး “ ေအာ္.. ေအး.. နာတာၾကီးကေပါ့ဟဲ့.. ” ။ တဲ့..။ နာတာၾကီးက ဆုပ္ဆြဲ တယ္ဆုိတာကို ေကာင္းေကာင္းနားမလည္ေပမယ့္လို႕.. သူက ဆက္ေျပာပါတယ္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ နာၿပီးသြားရင္ သတိပါ လစ္သြားတာဟ တဲ့။

ခြဲေမြးတာက နာတယ္ဆုိေပမယ့္.. ထံုေဆးျပယ္မွ နည္းနည္းနာတာပါတဲ့။ ဟုတ္သည္လားမသိ။ ဟယ္ ထံုေဆးထုိးထားေတာ့ မနာေပမယ့္ သိေနမွာေပါ့ေနာ္.. ဆုိေတာ့.. ေအး... သိတာေပါ့တဲ့.. တစ္လႊာခ်င္း ခြဲေနသမွ် အကုန္သိေနတာတဲ့..။ ေအာင္မေငး.. အူၾကိမ္းစရာၾကီးေပါ့..။

ထုိင္ေနရင္းကေန.. ေၾကာက္စိတ္နဲ႕ က်ံဳ႕က်ံဳ႕ကေလးေတြ ေကြးေကြးသြားၾကတဲ့ ကိုယ္နဲ႕ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းမ ကုိ သူ႕အမ်ိဳးသားက ရယ္ပါေတာ့တယ္။

ကိုယ္တုိ႕ ေတြ ေၾကာက္သြားမွန္းသိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက တစ္ဖက္လွည့္နဲ႕ အားေပးပါတယ္။ ဟယ္.. ကေလးေမြးရင္ ခြဲေမြးရင္းနဲ႕ နင္တုိ႕ ဘာလဲ လုပ္လုိ႕ရလဲ သိလားတဲ့။
ဗိုက္သားေပၚက အဆီပိုေတြ တစ္ခါတည္း လွီးထုတ္လုိက္လုိ႕၇တယ္တဲ့။ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္စရာမလုိေတာ့ဘူးတဲ့..........။ ဒါလည္း .. ဟုတ္သည္လားမသိ။ ၾကားရသမွ်ေတာ့ သက္သာတာ တစ္ခုမွ မရိွေပမယ့္... အခန္းေလး ျပင္ဆင္ထားပံုကေတာ့ အထူးကုိ လွပပါတယ္။

တစ္ခန္းလံုး မိုးပ်ံပူေပါင္း အျဖဴေရာင္ နဲ႕ အနီေရာင္ေတြ .. . အမိုးမွာ ကပ္လုိ႕.. ပူေပါင္းေအာက္မွာ ဖဲၾကိဳးလိမ္လီမ္ေလးေတြ က တြဲေလာင္း...။ ပူေပါင္းေတြ နဲ႕ပဲ နံရံ တစ္ဖက္မွာ စာလံုးေဖာ္ထားေသးတယ္ hello baby တဲ့။

ဟယ္.. နင့္အခန္းေလး ျပင္ထားတာ လွလုိက္တာ ဆုိေတာ့ သူတုိ႕ရံုးကလူေတြ လာဆင္ေပးသြားတာတဲ့..။ တစ္ခန္းလံုး ပူေပါင္းေတြ ျပည့္ေနတာကို ကေလးေလးကေတာ့ ဘာမွန္းသိမယ္မထင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ကေတာ့ အဲလို ပူေပါင္းေတြ အျပည့္နဲ႕ အခန္းထဲမွာ ကေလးအသစ္ကေလးရတဲ့အခိ်န္ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ေနမယ္ ထင္တယ္။ ကိုယ္လည္း ပူေပါင္းေတြ ၾကိဳက္တယ္ေလ..။

အဲသည္ကအျပန္ ည ၇ ခြဲေနၿပီ။ မုန္႕လုပ္စားတယ္ ဆုိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းအိမ္ကုိ ၀င္ၾကတယ္။ အဲသည္အိမ္ကို ေရာက္ေနတဲ့ ေနာက္ထပ္ သူငယ္ခ်င္း လင္မယား တစ္တြဲနဲ႕ ထပ္ဆံုတယ္။

သူတု႕အိမ္မွာ ေနာက္တစ္ရက္ ေကာ္ရည္ေခါက္ဆြဲလုပ္စားမယ္ ။ အားတယ္မဟုတ္လား လာခဲ့ၾကေနာ္တဲ့။ ထပ္ဖိတ္တယ္။
ေနာက္တစ္တြဲကလည္း အားက်မခံ သူတုိ႕အိမ္မွာ တနဂၤေႏြ အသုတ္စံုေနာ္ တဲ့။
အို အားတယ္။ လာမွာေပါ့။ မေတြ႕တာၾကာၿပီလုိ႕ ေျပာခဲ့ဆုိခဲ့ေသး..။

အဟက္..။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း ေမာေမာနဲ႕ ထုိးအိပ္လိုက္တာ။ ေနာက္တစ္ေန႕ ရံုးသြားမယ္ ဆုိေတာ့ ကိုယ္တုိ႕ ခ်ိဖ္ရဲ႕ ဖဲ၀ဲလ္ပါတီ ရိွတာကို သတိရၿပိး ၀တ္စံုေရြးေတာ့မွ.. အို.. ညေန ဟုိသူငယ္ခ်င္းအိမ္ ဘယ့္ႏွယ္သြားႏုိင္ေတာ့မလဲ.. ။ဖုန္းျပန္ဆက္ရမယ္ လို႕ေတြးရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ လည္း ေမ့တတ္ရန္ေကာ အျပစ္တင္ရင္း ရံုးေရာက္.. အလုပ္ေတြရႈပ္၊ အရႈပ္ေတြလုပ္။ ဖုန္းမဆက္ျဖစ္။ ညေန ၆ နာရီေက်ာ္ေလာက္ေတာ့.. ၅ ထပ္က ပူးလ္ဆုိဒ္က ပါတီကို ဆင္းလာ၊ ဧည့္ခံနဲ႕ ရႈပ္ေနရင္း စားဖုိ႕ေသာက္ဖုိ႕ ေစာင့္ေနၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ဖုန္းလွမ္းဆက္ေတာ့မွ... ကိုယ့္နွဖူးကိုယ္ရိုက္ရင္း ေမ့ျပန္ၿပီ။ ေတာင္းပန္ရေတာ့တယ္။ အားတယ္လာမယ္ ေျပာတာ ရံုးက ပြဲကို ေမ့ေနလို႕ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း .. အဲဒါ မလာႏိုင္ေတာ့တာ ဖုန္းဆက္ေတာင္းပန္မလုိ႕ဟာကိုလည္း ေမ့သြားလို႕ မဆက္ျဖစ္ရေတာ့တဲ့ အေၾကာ္း.. အင္း ေမ့ပဲ ေမ့ႏုိင္လြန္းသူရယ္..။

အဲေလာက္ ေမ့တတ္တာ စိတ္ေတာင္ပ်က္လာၿပီ။ ကိုယ့္ကိုကုိယ္..။

တနဂၤေနြေန႕ေတာ့ ကိုယ့္ကို ေမ့ခြင့္မေပးေတာ့တာက မနက္ ၈ နာရီေလာက္ လာတဲ့ဖုန္း။ က်န္ခဲ့တဲ့ တစ္ပတ္က ဆံုးသြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အေမ ရက္လည္ သြားဖုိ႕ သူငယ္ခ်င္းက ဖုန္းဆက္တာ။ ေအးေအး လုိက္မယ္ေပါ့။ သူ႕မိန္းမက ကိုယ္တုိ႕ဖုိ႕ အသုတ္လုပ္ဖုိ႕ မလုိက္ႏိုင္ေတာ့ ကိုယ္ရယ္ ေအမီရယ္ကို ေခၚလုိ႕သြားမယ္ ဆုိတယ္။ ေကာင္းတယ္ေဟ့.. ငါတုိ႕ ကားခမကုန္ေတာ့ဘူး ၿပီးရင္ နင့္အိမ္တခါတည္းလိုက္ရံုပဲ ေပါ့။

ေအမီ ဆီဖုန္းဆက္ေတာ့.. အဟက္.. လြဲတတ္ျပန္တဲ့ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္း ေအမီကေတာ့ (သည္တစ္ခါ သူမလြဲဘဲ သူ႕ညီမအလဲြ).. စေနညက အေကာင္း တနဂၤေႏြမနက္က်မွ ဘန္ေကာက္ေလယာဥ္လက္မွတ္ေကာက္၀ယ္ၿပီး ကေသာကေမ်ာ ဘန္ေကာက္လုိက္သြားေလရဲ႕။ သူ႕ညီမေလး (ကာတာက ေလယာဥ္မယ္) ခြင့္နဲ႕ ျပန္လာရင္း အိုင္ဒီကတ္ ေမ့က်န္ခဲ့လို႕ လိုက္ေပးရသတဲ့။ ကံေကာင္းလုိ႕အလုပ္ကိစ္စ သြားဖုိ႕ရိွတာ ဗီဇာၾကိဳယူထားလုိ႕တဲ့ေလ..။ အင္း.. သည္လုိနဲ႕ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ ကိုယ္ ႏွစ္ေယာက္ပဲ .ရက္လည္ ဆြမ္းသြပ္ေရာက္။ စကားစျမည္ေျပာ....
အဓိကေျပာျဖစ္တာကေတာ့.. ေရာဂါကို ဟစ္စထရီ ေသခ်ာလုိက္ၿပီး ဒိုင္ယာဂႏို႕စ္ မလုပ္ဘဲ လြယ္လြယ္ ျမန္ျမန္ သတ္မွတ္ပစ္လုိက္တတတ္တဲ့ ကိုယ္တုိ႕ဆီက အထူးကုၾကီးေတြ အေၾကာင္း.....သူတုိ႕ေၾကာင့္မွားသြားရင္ လူနာကပဲ ခံရတဲ့အေၾကာင္း............ ကိုယ့္ေမေမလည္း သည္လိုဆုိေတာ့ ဒါေတြ ေျပာျဖစ္တာပဲ။

အဲသည္ကအျပန္ေတာ့ အသုတ္စံု ေတြ စိတ္ၾကိဳက္နယ္ၾက၊ ဖတ္ၾက၊ သုတ္ၾကရင္း စားၾကရင္ းေရာက္တတ္ရာရာ ငယ္ငယ္က အေၾကာ္ငးေတြ ေျပာၾကရင္း .... တစ္ေန႕တာကို အျငိမ္းသားျဖတ္ေက်ာ္ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ကိုယ့္ရဲ႕ ခင္ပြန္းေလာင္းကို ေကာင္းေကာင္းမသိၾကတဲ့ သူတုိ႕ေတြက ဘယ္လုိလူမ်ိဳးလဲ သိရေအာင္ ကိုယ္သိသမွ် ေလးေတြ ေျပာရင္း .. သူက ေကာင္းပါတယ္။ အင္း.. ဂရုစိုက္တတ္ပါတယ္။ နားလည္တတ္တဲ့ပံုပါပဲ ဘာညာ ဘာညာ. .. ေျပာရေသး...။ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းကေနာက္ေသးတယ္.. .နင္တကယ္ ေသခ်ာတယ္ေနာ္.. .ယူေတာ့မွာ တဲ့။ အဟက္.. ။ေအးပါ .. ယူမွာ ေသခ်ာပါတယ္ လို႕ေျပာေတာ့.. ။အင္း ေယာက္်ားယူမွာကေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ ယူမယ့္ေယာက္်ားေတာ့ စိတ္ကူးေပါက္လို႕ ဆုိၿပီး ထေျပာင္းမေနနဲ႕ ေနာ္တဲ့..။
သည္လုိ ေနာက္ေနာက္ေျပာင္ေျပာင္ပါပဲ။ သူပါရင္ေတာ့ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႕ တသားတည္းက်မလား ေၾကာင္ေနမလား မသိလုိ႕. ေတြးေနမိေသးတယ္။