လက္မွတ္ေရးထုိးျခင္း

ဒီေန႕ လက္မွတ္ထိုးၿပီး လက္ထပ္လိုက္တယ္။ လက္ထပ္ဖုိ႕ရက္ကေတာ့ ေနာက္လ ၂၆ ရက္။ လက္မွတ္ထုိးဖုိ႕ရက္ကို လူၾကီးေတြနဲ႕ ေမးေတာ့ ဒီလ ၂၆ နဲ႕ ၂၈ ကိုေရြးေပးတယ္။ သည္ေတာ့ မွတ္ရလြယ္ေအာင္ ဒီလ ၂၆ လက္မွတ္ထုိး ေနာက္လ ၂၆ ဆြမး္ေကၽြးဧည့္ခံပြဲလုပ္ ေအးေရာ..။

ေျပာရဦးမယ္။ လက္မွတ္ထုိးမွာက ၂၆ ရက္ေန႕ ... အသိသက္ေသအျဖစ္ထုိးမယ့္သူကို ၂၅မွပဲ ေျပာျဖစ္တယ္။ သူက သူ႕ရံုးက အမ္မ္ဒီ အားရင္ ေခၚခဲ့လို႕ရတယ္။ တစ္ေယာက္ရွာ ဆုိေတာ့ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေအမီကို စဥး္စားတယ္။ သူ႕ကိုဖုန္းဆက္တုိင္း သူမအားတာနဲ႕ တုိးေနေတာ့ မေျပာျဖစ္ဘူး။ အဲသလုိနဲ႕ ၂၅ ရက္ေန႕သာ ေရာက္လာေရာ ဘယ္သူ႕မွ မေျပာျဖစ္ဘူး။ မေဗဒါတုိ႕ လင္မယားကုိ သတိရေပမယ့္ အလုပ္ရႈပ္ေနမွာစုိးတာရယ္၊ တကူးတက ျမိဳ႕ထဲလာေနရမွာအားနာတာရယ္ေၾကာင့္ မေျပာျဖစ္ေတာ့ဘူး။ အဲသည္ေတာ့ ကိုယ့္ကို စိတ္ခ်ထားတဲ့သူက ၂၅ရက္ေန႕က်ေတာ့ လူရၿပီလားေမးေတာ့.. ဘယ္သူ႕မွ မေျပာရေသးဘူး။ ခဏေလးေနာ္ လုိ႕ေျပာၿပီး သူငယ္ခ်င္း အိစိ လင္မယားကို လွမ္းဆက္ေတာ့ ေရွာေရွာရွဴရွဴ အဆင္ေျပသြားတယ္။ အဲလို အဲလို..။



ရက္ေရြးတာကေတာ့ သူ႕ဘက္ကလူၾကီးေတြေရြးတာ၊ လက္မွတ္ထုိးဖုိ႕က်ေတာ့ ေမေမက သူ႕သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ညီမ တရားသူၾကီးရိွတယ္။ ပုစြန္ေတာင္တရားရံုးမွာ။ တုိင္းတရားရံုးမွာလည္း သူ႕သူငယ္ခ်င္းေမာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တစ္ေယာက္ရိွတယ္။ သူစီစဥ္မယ္ဆုိေတာ့ ကာ.. သူ႕ကို စီစဥ္ခြင့္ေပးထားရတယ္။ ၂၄ ရက္ေန႕ေရာက္မွ အေျဖသိရတာက တုိင္းတရားရံုးက တစ္ေယာက္က ေနျပည္ေတာ္ေရာက္ေနသည့္အတြက္ ပုစြန္ေတာင္တရားရံုးမွာ လက္မွတ္ထုိးရမယ္ ဆုိတာ ေသခ်ာသြားတယ္။ အစ္မလတ္တုနး္ကေတာ့ ေဖေဖ့တူမ တရားသူၾကီးကလည္း ရန္ကုန္မွာ တာ၀န္က်ေနတဲ့အတြက္ အိမ္မွာထုိးျဖစ္တယ္။ ခုကေတာ့ အိမ္မွာ စီစဥ္ရမွာ ဇယားရႈပ္တာနဲ႕ .. ဟိုမွာပဲ သြားထုိးပါမယ္ အေမရယ္ ဆုိၿပီး ၿပီးသြားတယ္။ တကယ္ဆုိ လက္မွတ္ထုိးတာ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ သြားထုိးလုိက္ရင္ ၿပီးတာေပမယ့္ ေမေမက ပါခ်င္တယ္။ လုိက္မွျဖစ္မယ္။ လူၾကီးတစ္ေယာက္ပါမွ ေကာင္းမယ္ ဆုိတာနဲ႕ ဟုတ္ကဲ့ေပါ့။ အစ္မၾကီးကလည္း သူကပုစြန္ေတာင္ တရားရံးလိပ္စာသိသူ ဆုိေတာ့ သူပါမယ္ေပါ့။

အဲဒါနဲ႕ မၿပီးေသးပါဘူး။ ခင္ပြန္းသည္ေလာင္းၾကီးကလည္း သူ႕ရံုးေရႊ႕ရျပဳရနဲ႕ မအားတာနဲ႕.. အဲသည္ လက္မွတ္ထုိးမယ့္ရက္ကို မနက္အေစာပိုင္း ရံုးသြားရင္ေကာင္းမလား ဘာညာ သူ႕ဟာသူ ဦးေနွာက္ေတြ ေျခာက္ေနတာရယ္ ဘာရယ္နဲ႕.. ၂ ေယာက္သားေတြ႕ၾကတုန္း ဘယ္လုိိစီစဥ္ၾကမလဲ အဲသည္မနက္ကို လုိ႕ေမးတယ္။ အင္း.. သူက ဗိုလ္တေထာင္မွာေနတာ။ ကိုယ္ကလွည္းတန္းမွာေနတာ။ လက္မွတ္ထုိးတာက ပုစြန္ေတာင္တရားရံုး။ သူတုိ႕နားေလးတင္ေလ..။ အဲဒါနဲ႕ အလြယ္ကူဆံုးျဖစ္ရေအာင္.. ကိုယ္ကပဲ.. အင္း..မနက္က် တရား၇ံုးမွာပဲ ဆံုတာေပါ့။ အိမ္ကေနပဲ ကားငွားလာခဲ့လုိက္မယ္ေလ.. ဆုိေတာ့.. သူကလည္ းအင္း ေကာင္းသားပဲတဲ့။ အိစိတုိ႕ကေရာ တရားရံုးလာမွာလား ဆုိေတာ့.. အင္းေပါ့။ သူတုိ႕လည္း တရားရံုးလာလိမ့္မယ္။ လူေတြ စံုေနရင္ အခ်ိန္ကုန္တယ္။ အဲသည္မွာပဲ ေတြ႕ၾကမယ္ ဆုိၿပီး ကိစ္စက ျပတ္လာတယ္။

ညက်ေတာ့.. ဘသားေခ်ာ ကိုယ့္သူငယ္ခ်ငး္က ဖုန္းဆက္ရင္ းတရားရံုးလိပ္စာေမးတယ္။ နင္ဘယ္လုိသြားမွာလဲ တဲ့..။ ငါဒီကေန ကားငွားသြားမယ္ေလ..။ ဟုိမွာဆံုၾကတာေပါ့ လုိ႕ေျပာေတာ့.. နင့္ဟာက ပဲ့လုိက္တာဟာ.........ပဲ့လိုက္တာ။ နင္ကအဲလို သြားစရာလား။ လာမၾကိဳဘူးလားတဲ့။

ဟမ္.. ဟဲ့.. လာၾကိဳေနရရင္ သူက အဲသည္နားေနတာ။ ငါ့ဆီကို သက္သက္ၾကီး လာရမွာေပါ့။ လမ္းေၾကာမွ မသင့္တာ။ အဲဒါေၾကာင့္ ငါ့ဟာငါ လာမယ္ေျပာလုိက္တာ .. ငါက လက္ေတြ႕က်က်ေတြးလုိက္တာပါဟာ..ဆုိေတာ့.. ။အဲဒါ နင္ရွည္စရာမလိုဘူး။ နင့္ဟာနင္ ေလာ့ဂ်စ္ကဲလီးပဲေျပာေျပာ ။ ပရက္တစ္ကဲလီးပဲေျပာေျပာ ေဘ့ဇစ္ကဲလီးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေနာမဲလိီးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သတုိ႕သမီးဆုိတာ အိမ္ကပဲ ထိုင္ေစာင့္ရတယ္။ သူ႕ဟာသူဘယ္ကဘာမွာပဲ ေနေန နင့္ကုိ လာၾကီဳရမွာ...။ ဒီလုိအခ်ိန္မွာ နင့္ကို ဖူးဖူးမႈတ္ထားရမွာ တဲ့။

အဲ.. အဲလိုေျပာတဲ့အခါက်မွ သတို႕သမိးဆုိတာ အိမ္ကထုိင္ေစာင့္ရတယ္။ သူက အဲသလို တကူးတက လာၾကိဳရတယ္ ဆုိတာဟာ ဖူးဖူးမႈတ္ျခင္း တမ်ိဳး လုိ႕ ကိုယ္က ေရးေရးသေဘာေပါက္ရတယ္။

အဲလုိလား..။ ေအးေအး.. ငါလာၾကိဳခိုင္းလုိက္မယ္ဟာ.. ရပါတယ္။ သူကလာၾကိဳေပးမွာပါ လို႕ေျပာရတယ္။ အလကားေနရင္း ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြက သူ႕ကို အျမင္ကတ္ေနရင္လည္း မေကာင္းဘူးကိုး။ ေအး...လာမၾကိဳေပးရင္ ငါလာၾကိဳမယ္။ ငါ့ကားနဲ႕ဆုိ ေရွ႕ခန္းက ငါ့မိန္းမရယ္၊ နင္ရယ္ေတာ့လုိက္လုိ႕ရတယ္တဲ့။ ရပါတယ္ဟာ.. သူက ငါေျပာရင္ လာၾကိဳေပးမွာပါ။ ငါကသက္သက္မၾကိဳခိုင္းတာ လို႕ေျပာလုိက္ရတယ္။

သတုိ႕သားၾကီးကို ဖုန္းဆက္ၿပီး လာၾကိဳေပးလုိ႕ေျပာလုိက္တယ္။ အေမလည္းလုိက္မွာ။ အစ္မလည္း လုိက္မွာလို႕ ေျပာေတာ့.. အင္း ဒါဆုိ ကားစီစဥ္လုိက္ဦးမယ္ ဆုိၿပီး နာရီ၀က္ေလာက္ေနေတာ့ .. ဖုန္းျပန္ဆက္တယ္။ အဆင္ေျပသြားၿပီတဲ့။

အဲသည္ေတာ့မွ မာမီမားသား ေမေမ နဲ႕ မုိင္စစ္စတားတုိ႕ကို မနက္က်ရင္ လာၾကိဳလိမ့္မယ္ေနာ္လုိ႕ ထြက္ေျပာရတယ္။ (အဟိ.. ပထမ ကိုယ့္ဟာကိုယ္သြားမယ္ ဆုိတဲ့အစိအစဥ္သူတုိ႕ မသိလုိက္ရတာေတာ္ေသးတယ္။ သူတုိ႕သိရင္လည္း စိတ္ဆုိးၾကဦးမလားမသိ လုိ႕ ေတြးမိေသးတယ္။ )

အထာေတြမ်ား တယ္ရႈပ္။ အဲသည္နည္းနဲ႕ သတုိ႕သားက အိမ္အေရာက္လာၾကိဳျခင္းအားျဖင့္ ဖူးဖူးမႈတ္တယ္ဆုိတာၾကီးကို ခံဖူးလိုက္တယ္ေပါ့ေလ..။ ေအာ္.. ငါ့ႏွယ္ ဒါေလးေတာင္ မသိေလျခင္း လုိ႕ေတြးမိတယ္။ မိန္းမဟာ မိန္းမလုိေလး မသြားတတ္မလာတတ္သေယာင္ ေနရမယ့္ သေဘာေပါ့။

လက္မွတ္ထုိးၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ဖီးလ္ျမန္မာမွာ ထမင္းသြားစား။ ေနာက္သူက အိမ္ျပန္ပို႕ေပးၿပီး ရံုးသြားတက္ရေလရဲ႕..။

သည္လုိနဲ႕ပဲ.. စာခ်ဳပ္ထဲမွာ အၾကင္လင္မယားျဖစ္ၿပီး ကိုယ့္အိမ္မွာကိုယ္ ေနၾကတာေပါ့။ ရယ္စရာၾကီးလုိလုိပဲ..။ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းစံုတြဲတုန္းက လက္မွတ္ထုိးတာနဲ႕ လက္ထပ္ပြဲလုပ္တာ ၃ လကြာသတဲ့။ ကိုယ္တုိ႕က ၁ လ ဆုိေတာ့ ေတာ္ေသးတာေပါ့။